หิว เหงา กลัว คิดถึงเจ้าของแค่ไหน เสียงของพวกเขาก็อาจจะไปไม่ถึงใครทั้งนั้น…แต่พวกเราได้ยิน

เมื่อคืนทีมเหยี่ยวราตรีของเส้นด้ายก็ออกปฏิบัติหน้าที่กันตามกิจวัตร ปกติยามกลางคืนของเรานั้นมักจะมีแต่เคสหนักหนาสาหัส แต่มีสายนึงที่เป็นภารกิจที่ชวนอมยิ้มอยู่ซักหน่อย แต่ก็เป็นงานที่สำคัญเพราะทุกชีวิตล้วนมีค่าในสายตาเส้นด้าย

น้อน“เดคเดค”สุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียนตัวน้อย

กับ “เฉโป”เจ้าเหมียวพันธุ์เปอร์เซียขนฟูที่ทุกคนเห็นนี้ เป็นสัตว์เลี้ยงของผู้ป่วยที่ติดเชื้อ Covid-19 ด้วยความจำเป็นที่ต้องเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาลถึง14วัน เจ้าตัวน้อยทั้งสองจึงต้องเฝ้าห้องอยู่กันเพียงลำพังโดยไม่มีใครกล้าเข้าไปดูแล

เดคเดคนั้นดูหงอยเหงาและสกปรกเปรอะเปื้อนมากกว่าเฉโป เมื่อเราพาน้องออกมาจากกรง น้องก็แสดงท่าทางอาการคันและหิวน้ำร่วมด้วย เมื่อให้น้ำกับเดคเดคแล้วน้องก็มีท่าทีที่สดชื่นขึ้น มองพวกเราอย่างสงสัย

ส่วนเฉโปนั้น มีอาการตื่นคน หนีพวกเราลูกเดียว แต่ทางเราก็พยายามผูกมิตรด้วยขนมแมวเลียจนสำเร็จ ซึ่งก็ใช้เวลาอยู่หลายนาทีทีเดียว

เราให้น้องๆทานอาหาร อาบน้ำ แปรงขน ให้เดคเดคจนขนฟูน่ารักดังเดิม ส่วนเฉโปนั้นขนยังสะอาดอยู่มาก จึงได้ให้ขนม เติมอาหารเติมน้ำให้จนเฉโปคุ้นเคย ยอมให้เราอุ้มโดยไม่ขัดขืนอีก

สุนัขและแมวทั้งสองนี้ แม้จะไม่ใช่มนุษย์อย่างเราๆ แต่ว่าก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความรู้สึก เป็นเพื่อนร่วมโลกเหมือนกันกับเรา…แม้เขาคงจะไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้าของซึ่งเป็นครอบครัวอันเป็นที่รักคนเดียวของเขาถึงหายไปหลายวันเหลือเกิน แต่เราก็จะไม่ปล่อยให้น้องๆรอกันอย่างเดียวดาย

เพราะทุกชีวิต สำคัญ สำหรับเรา#เส้นด้าย #เส้นด้ายPet #ได้ที่ไม่ใช้เส้น